G. Hemşirelerle doktorlar arasında kurulan iletişimleri beğeniyor musunuz, iki meslek grubunun birbirleriyle olan etkileşimini nasıl değerlendirirsiniz?
Karşılaşılan sorunların ve yaşanılan iletişim probleminin branştan branşa değişiklik gösterdiğini söyleyebilirim ama karşılıklı saygı olduğunda herşeyin çözümleneceğini düşünüyorum. Mesela eğitim hastanesinde çalışıyorsak eğer, henüz insanlarla olan ilişkilerini düzenleyemeden, iş ortamında nasıl bir iletişim yolunu takip etmesi gerektiğini bilemeden ilk defa memuriyete giren doktorlarla karşılaşıyoruz. Bir süre hastalarla ilgilenip pratisyenlik yapmış olanlar ayrı ama, intörnlükten direk çalışmaya başlayanlarla ciddi sıkıntılarımız oluyor.
Tıp fakültelerinde nasıl bir eğitim yolu izleniyor bilemiyorum ama meslek yaşamına ilk defa başlayanlarda hemşire meslek grubuna yönelik saygının az olduğunu görüyorum. Hemşireler de hekimlerin bu tavırlarını bildiği için bir savunma mekanizması geliştiriyor ve bu durum ister istemez çatışmaların oluşmasına sebep oluyor.
Yetkinlik problemi de etkili ortaya çıkan iletişim sorunlarında, mesela ben uzman olmayan bir hekime birçok noktada müdahale etmek zorunda kalabiliyorum. Bu müdahaleler sonucu olumsuz tepkiler geliyor, ama en azından sonuç güzel oluyor. Ben gözlemime güvendiysem, eminsem bunu derhal hekime bildiriyorum, çatışma çıksa da hastada iyileşme sağladığımızda, sorunlar çözülüyor. Zaman geçtikçe de doktorların hemşirelere karşı bu olumsuz tutumları düzeliyor ve daha saygılı davrandıklarını gözlemliyorum.
G. Hemşireler hastalarla hep birebir diyalog içerisinde oluyorlar. Peki doktorlarla hastaların iletişimini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Hasta vizitte doktoruna hiçbir şey sormaz, bir şey sorulsa bile “İyiyim, bir şeyim yok.” der. Tabi ki hastalığını, yaşadığı rahatsızlıkları ifade edebilen bilinçli hasta potansiyeli de var ama genel olarak baktığımızda durum böyle değil. Doktorlar odadan çıktıktan sonra hasta vakit kaybetmeden hemşire masasına geliyor ve endişelerini bize sıralıyor. “Ne olacak şimdi bana, doktor şöyle dedi, ne yapılacak, durumum nasıl” şeklinde sorularını sıralıyor. Bu soruları cevaplayacak kişi ben değilim elbette, buna yetkim yok. Fakat, hastalar hekimleriyle konuşmaya çekiniyorlar, daha büyük sorunlar doğmadan önce bu iletişim problemini kırmak gerekiyor. İletişim zayıflığı sorununu çözecek olan doktorlar tabi, hasta ve hemşire grubunun pek de yapabileceği bir şey yok.
