Eski MMA dövüÅçüsü Ertan Balaban corona virüse yakalandı. Uzun süredir spor yapan Balaban Covid-19 deneyimini anlattı. Balaban, “Sakın virüs bana bulaÅmaz demeyin” uyarısında bulundu. Profesyonel dövüÅü bırakmasına raÄmen halen aktif spor yapan Ertan Balaban, öncesinde corona virüsten hiç korkmadıÄını ancak Covid-19’u beklediÄinden daha aÄır geçirdiÄini anlattı.
<p>Ertan Balaban’ın yaÅadıÄı corona virüs deneyimini Hürriyet’te Åu sözlerle anlattı: </p>
<p>Ben, haftanın en az beÅ günü antrenman yapan, saÄlıklı beslenen, vitamin takviyeleri alan, saÄlıklı yaÅamı fazlasıyla benimsemiÅ biriyim. Ne yalan söyleyeyim, içinde bulunduÄumuz durumdan ötürü, bu kadar çok haber takibi sonrasında virüs haberlerinden çok sıkılmıÅtım. Ne kadar kendimi korusam da, tüm önlemleri alsam da aslında bu virüsten hiç korkmuyordum. ââVirus bana ne yapabilirdi? Ben onun üstesinden elbet gelirdim.ââ diye düÅündüm hep.</p>
Ne yazık ki böyle olmadı. Bir akÅam eve geldim. Kendimi inanılmaz yorgun hissediyordum ve soÄuk ter dökmeye baÅladım. Hemen ailemden uzaklaÅıp kendimi izole ettim ve o geceyi tek baÅıma geçirdim. Son günlerde fazla yoÄun olduÄumu, yeteri kadar dinlenmediÄimi fark edip ertesi gün geçeceÄini düÅündüm fakat düÅündüÄüm gibi olmadı. Ertesi gün de gücümü toplayamadım. Biraz zaman geçtikte sonra hastaneye test yaptırmaya gittim. Sıra beklerken hemen hemen herkesin benimle aynı Åikayetlere sahip olduÄunu gözlemledim.
Ä°lk defa ayakta durmakta bu kadar güçlük çekiyordum. Vücudumda bir terslik olduÄunun farkındaydım. Test yaptırıp hemen eve döndüm ve akÅamında ateÅim çıktı. AteÅimi düÅürmek için ilaç aldım ve uyumaya çalıÅtım fakat gece boyunca birçok kez soÄuk terleyerek uyandım. BaÅım ve gözerim aÄrımaya baÅladı. Bir noktadan baÅka bir noktaya hızlıca bakamıyordum. Gözlerim iyice hassaslaÅtı. Ertesi gün, kendimi izole ettiÄim odadan bir an önce çıkıp eÅime sarılıp sonucumun negatif olduÄunu söylemek için sabırsızlıkla bekliyordum ki sonuç beklediÄim gibi gelmedi. Malesef test sonucum pozitif çıkmıÅtı.
O andan itibaren uzun bir süre hiçbir Åey yolunda gitmedi. AteÅim her saat çıkıyor ilaçla düÅürmeye çalıÅıyordum. Ertesi sabah saÄlık görevlileri Covid-19 tedavisi için gerekli olan ilaçları kapıma getirdiler. Ä°lk gün almam gereken 16 hap vardı ve bu hapları sabah ve akÅam olmak üzere 2 ayrı zamanda alacaktım. Ä°laçlar o kadar fazlaydı ki saÄlık görevlilerini arayıp teyit etmek istedim. Kendimi, elimde 8 hap ile intihar ediyor gibi hissettim. Bırakın hastalıÄı, vücuduma bu kadar çok ilacı sokmak bile beni çok üzüyordu ama baÅka da çarem yok gibiydi.
Evde geçirdiÄim ilk 5 geceden sonra, ateÅim gitgide yükseliyordu ve artık geceleri uyanmaya baÅlamıÅtım. 39,5 ateÅle uyanıp, rüyada olup olmadıÄımı anlamak için çaba sarf ediyordum. Bir süre sonra halüsinasyonlar görmeye baÅladım. Ä°nsanlarla konuÅuyordum sonrasında ise bunlar gerçek deÄil diyordum. Vücudum yanıyordu. EÅimi yanıma çaÄırmak istedim fakat virüs ona da bulaÅmasın diye kendimle savaÅ veriyordum. 5. Gecenin sonunda artık dayanamadım ve ambulans çaÄırmasını rica ettim.
Ambulans geldi. OÄlum ve eÅim ambulansı ve beyaz önlüklü saÄlık çalıÅanlarını görünce durumumun daha da kötüye gittiÄimi düÅünerek aÄlamaya baÅladılar. Ben saÄlık çalıÅanlarına ateÅimi kontrol altına alamadıÄımı, beni hastaneye götürmelerini söyledim. Beni hastaneye götürdüler. EÅim dayanamayıp arkamızdan geldi. GittiÄim hastanede doktor bana birkaç test yaptı. Sonucunda ise hastalıÄın tüm göÄsümü kapladıÄını ve beni hastaneye yatırmaları gerektiÄini söyledi.
Uzun süre spor yapamayacaÄımı, göÄsümde ciddi tahribat oluÅtuÄunu da ekledi. Doktor odadan dıÅarı çıktıktan sonra eÅim bana ulaÅmaya çalıÅıyordu çünkü doktor, bana söylediklerini eÅime de söylemiÅti. Sahranın telefonunu açamadım. Ãzüntü mü, sinir mi bilmiyorum ama hayatımda uzun bir süre sonra oturup aÄladım. Yalan deÄil, korkmuÅtum. Sanki bu hastalık beni çok kötü bir duruma sokmuÅtu. Spor yapamamayı hatta nefes alamamayı düÅünüyordum. Acaba bana bir Åey olacak mı diye düÅünmeye baÅladım.
Hastaneye yattıktan sonraki gün doktor yanıma gelerek çıkan sonuçlara göre zor nefes almam gerektiÄini, oksijen seviyemin düÅük olması gerektiÄini ama bende gözle görülen herhangi bir sorunun olmadıÄını söyledi. Hiç sorun yoktu. Nefes alıyordum, oksijenim ise normal deÄerlerdeydi. Bunun en büyük sebebi ise yıllarca yaptıÄım spordu. Hatta ateÅimin 10 gün boyunca düÅmemesi, baÄıÅıklık sistemimin virüsle savaÅıyor olmasıydı. Ben güçlü biriydim ama bu virüs de çok güçlüydü. 10. Günün sonunda doktoruma artık çok yorulduÄumu ve ne yapıp ne edip beni bu ateÅten kurtarmasını rica ettim.
Bana sadece sabırlı olmamı söyledi. Ä°yi bir yaklaÅımla, aslında bu hastalık üzerinde çok fazla kontrol sahibi olamadıklarını da bana gözleriyle ifade etmiÅti. Onlar bile bana çaresizce bakıyordu. Bu hastalıÄı yalnız yenecektim.
AteÅim her düÅtüÄünde, kendimi zorlayıp yemek yemeye çalıÅtım. Bol bol su içtim. Odanın içinde ufak yürüyüÅler yaparak kan dolaÅımımı arttırmaya çalıÅtım. Kiminle iletiÅim kursam ââsana bir Åey olmazââ diyorlardı. Bu cümleyi belki 100 kere okudum, düÅündüm. ââ Ä°nsanlar sana güveniyor sende kendine güven, onlara mahcup olamazsın bu maçı en kısa zamanda kazanmalısınââ dedim. Ãok yorulmuÅtum ama güçlü olmam gerektiÄini hatırlattım kendime.
11. günümde 1 defa ateÅim çıktı. Bir Åeyler iyiye gitmeye baÅlamıÅtı sanki. 12. Gün kendime söz verdim. AteÅim çıksa da, üÅüsem de yorganın altına girmeyecektim. Ãyle de oldu. AteÅim ilk defa çıkmadı. 13. Günüm de ise test yapmalarını rica ettim. Sanki hastalıktan kurtulduÄumu hissetmiÅtim. Ertesi gün test sonucum negatif çıktı. Åimdi artık düzlüÄe girmiÅtim. Kendimi daha iyi hissetme ve eski gücüme dönme zamanıydı. Hastaneden çıkmak istediÄimi söyledim. Doktorum, ilaçları almam Åartıyla beni taburcu edeceÄini söyledi.
Åu an evimdeyim ve her gün daha iyiye gidiyorum. Bu virüs bana bir Åey yapmaz diyenlere sadece tebessüm ediyorum. Ben hem fiziksel hem de mental olarak güçlü bir insan olduÄumu düÅünüyorum. Neden ben diye az sormadım ama bunun birçok sebebi olabilir. AldıÄım virüs miktarı veya genetik yapım. Bu sorumun cevabı Åu an için tıpta yok sadece tahmin ediliyor. Ama size Åunu rahatlıkla söyleyebilirim ki, bu virüs bana adeta bir kamyon gibi çarptı. Zor kalktım. Kalktıysam da bunun sebebi sporcu oluÅum ve geçmiÅte kendime saÄlıkla ilgili yaptıÄım yatırımlardır. Sigara içen, kötü beslenen, saÄlıÄına dikkat etmeyen biri olsaydım belki haftalarca kalkamazdım o yataktan. Her yerim aÄrıyor diyordu kattaki tüm hastalar. Benim hiç aÄrım olmadı. Herkes öksürüyordu ve nefes almakta zorluk çekiyordu. Yan odadan Åahit oluyordum. Bende ise öyle sorunlar yoktu. Hastalar yataktan kalkamıyordu günlerce. Sanki benim kaslarım ise beni koruyordu. HemÅireler bana hep iyi olduÄumu söylediler. Halime Åükrettim. Ä°yi ki dedim, zamanında çalıÅmıÅım. Ä°yi ki sporcuyum.
Bu virüs bana bir Åey yapamaz sakın demeyin. Kendinize dikkat edin ve tüm önlemlerinizi alarak korunmaya devam edin. YaptıÄınız spor hiç tahmin etmediÄiniz zamanlarda , hiç tahmin etmediÄiniz kadar koruyacak bir maden aslında. Åimdiden kendinizin en iyi versiyonu olmaya çalıÅın. SaÄlıklı beslenin ve spor yapın. Dinlenin ve stresten uzak durun. Bunları yapmak varken kendimize neden kötü davranalım? Ä°yi düÅünün. Hayat kısa. Bunu bir kere daha anladım. Bu kısa hayatı kaliteli yaÅamak için kendimize iyi davranmalıyız. YaÅadıÄım bu olay beni çok etkiledi. Belki bu yazım birilerini etkiler. Sizlerle duygularımı paylaÅmak istedim.
Devamı: Sporcu Ertan Balaban corona virüs deneyimini paylaÅtı: Bana bulaÅmaz demeyin
Kaynak: NTV